آنالیز عنصری روغن درخصوص ذرات بزرگتر از μm8 سکوت میکند و اینجا آزمایشهای تکمیلی به منظور شناسایی ذرات فرسایشی بزرگ میتوانند راهگشا باشند. آزمایش فروگرافی مستقیم direct reading ferrography (DRF) در شناسایی ذرات درشت آهنی روش کارآمد و سودمندی است. در این آزمایش نمونه روغن از دو میدان مغناطیسی عبور داده میشود. همانطور که در تصویر زیر مشاهده میکنید، ابتدا ذرات بزرگتر از μm5 یا (DL) توسط میدان مغناطیسی شکار شده و سپس، ذرات کوچکتر از μm5 یا (DS) به میدان مغناطیسی دستگاه آزمایش جذب میشوند.
آزمایش DRF تراکم ذرات آهنی را در دو محدوده اندازهای بزرگ DL و كوچك DS شناسایی میکند و سپس به کمک این دو پارامتر، شاخص پیشرفتگی فرسایش یا IS به این روش محاسبه میشود:
IS=(DL-DS)×(DL+DS)
تحلیل نتایج آزمایش DRF
مقایسه نمودارهای حاصل از تغییرات DL و DS، در ریشهیابی وقوع فرسایش سودمند است. به عنوان مثال در تصویر زیر افزایش DL و افزایش یافتن اختلاف آن با DS نشاندهنده نوعی فرسایش در تجهیزات مرتبط با سیستم روانکاری است. رشد DL بدترشدن وضعیت فرسایش را نشان میدهد.
اما در تصویر زیر افزایش همزمان DL و DS و کاهش اختلاف آنها به معنای تولید بیش از حد ذرات كوچك آهنی به دلیل وقوع خوردگی شیمیایی در سیستم است.
لازم به ذکر است که این آزمایش نسبت به ذرات فرسایشی غیرآهنی مانند برنج، برنز، آلومینیوم، سرب، فولاد ضدزنگ و اکسیدآهن بیاثر میباشد؛ بنابراین DRF به عنوان یکی از آزمایش جانبی در کنار آزمایش آنالیز عنصری روغن استفاده شده و به تنهایی قادر به شناسایی ذرات فرسایشی مهم در نمونه روغن نیست.
